www.dreamworld.fora.pl

Seteus

-Ale, ale...- i tu jak zwykle zabrakło mi argumentów.

Yasmine

- No właśnie! - spojrzała na niego uważnie.
- Żadne ale! Nie różnimy się aż tak bardzo - powiedziała cicho. - Wy macie o tyle dobrze, że nie macie skrzydeł. One czasem przeszkadzają.

Seteus

-No, niech ci będzie, lubisz stawiać na swoim. Że ja się kłócić nie lubię, to dalej w to brnąć nie będę. Chcesz coś jeszcze wiedzieć?

Yasmine

- Zawsze możesz powiedzieć także coś sam, tak od siebie - po prostu - powiedziałam z szerokim uśmiechem na twarzy.

Seteus

-Więc... mieszkam na przedmieściach Edos w niewielkim mieszkaniu, a pracuję w sklepie muzycznym, gram czasami na gitarze elektrycznej i na perkusji.

Yasmine

- Muzykalny? Genialnie - powiedziałam ze szczerym entuzjazmem.
- Dziwne, że cię nigdy nie spotkałam. Włóczę się po Edos od dawna.

Seteus

-Przeważnie siedzę w sklepie, lub grywam na zapleczu, gdy kierownika nie ma w okolicy. Kiedyś grałem w zespole... ale...- reszta nie mogła przejść mi przez gardło. Za dużo gadam... za dużo. Nigdy nie rozmawiałem o tym z żadną osoba, bo po co? Nie lubię wdawać się w rozmowy, ale ta anielica dziwnie na mnie działa.

Yasmine

- Hej, nie wstydź się! Ja cię wysłucham, pociesze i mogę pomóc - powiedziałam całkiem na serio. - Chyba, że jestem aż taka okropna, to się zamknę! - udałam, że zasuwam usta suwakiem.

Seteus

-Nie, nie. To nie tak... To temat, którego nie lubię poruszać. Nikomu nigdy o tym nie mówiłem, bo i nie miałem komu. - Czyżby nadszedł czas, aby to zmienić?- Grałem w zespole wraz z moim przyjacielem- czułem, że ktoś ściska mnie za gardło.- Jak każdy mieliśmy wielkie ambicje, chcieliśmy podbić cały świat. Zebraliśmy potrzebnych ludzi: perkusistę, klawiszowca i wokalistę, mój przyjaciel grał na gitarze basowej. Wszystko szło dobrze, bardzo dobrze. Aż do tamtego południa... Wracaliśmy wszyscy z pobliskiego miasteczka, gdzie mieliśmy wieczorem występ w jednym z lepszych lokali. Wszystko wydarzyło się w ułamkach sekund. Rozpędzona furgonetka, pisk opon, tłuczone szkło, ciemność... Tak banalnie... Zdołałem wydostać się ze zmiażdżonego pojazdu. Pedro, Tom i Jim stracili przytomność, wszędzie była krew. Furgonetka leżała w rowie. Po twarzy spływała mi krew, która zalewała oczy, a na brzuchu czułem gorącą plamę. Wtedy dostrzegłem Tony'ego. Ostatkiem sił ściskał w dłoni gitarę. Jak tylko szybko mogłem, podczołgałem się do niego- przez gardło ledwo przechodziły mi kolejne zdania.- W oddali było już słychać odgłosy karetek, straży i policji. Umierał na moich oczach, a ja nie potrafiłem nic zrobić. Nic... Gdy przybyli, było już za późno. Dla nich odszedł, a ja wciąż go widziałem, przykucnięty ocierał z brudu swoją gitarę. Gdy oni go zabierali, gdy zabierali resztę moich towarzyszy, ja nadal widziałem Tony'ego. Jego duch wciąż tam stał, ale nic nie mówił. W tym dniu przeklinałem mój dar i modliłem się, aby on zniknął sprzed moich oczu. Więcej go nie widziałem, z okna karetki mogłem dostrzec jedynie, że gdzieś odchodzi, powoli... Zespół przestał istnieć, to wszystko.

Yasmine

- Przecież to nie twoja wina. Z resztą sam zostałeś ranny - powiedziałam poważnie.
- Czasem ludzie obwiniają się za coś, na co wpływu nie mieli. Tak byś musiało widocznie. A twój dar może pozwolić na ponowne spotkanie. Mogę do pośrednika przyprowadzić z Nieba każdą duszę. Jeśli on tu jest, możesz go spotkać.

Seteus

-Nie wiem czy jestem na to gotowy, do tej pory nie otrząsnąłem się z tego całkowicie. Na co dzień nie myślę o tym, ale są takie chwile, gdy wszystko sobie przypominam. Do tej pory w moim mieszkaniu leży jego gitara- westchnąłem.

Yasmine

- To przejdzie i poczujesz ulgę. Uwierz mi. Obecnie tępię demony i pomagam ludziom z nimi, ale kiedyś byłam Aniołem Stróżem i opiekowałam się poszczególnymi osobami. Widziałam mnóstwo takich sytuacji, byłam przy zgonach, pogrzebach, przy pogrążonych w smutku ludziach i wierz mi, że po takich chwilach zawsze spotkało ich coś dobrego, a ich wiara sprawiała, że doznali ulgi.

Seteus

-Kto wie, może ja też w końcu odetchnę. Ale to chyba jeszcze nie ten moment. No, dosyć o mnie, bo Cię jeszcze przyprawię o depresję. Ja o tobie zupełnie nic nie wiem, czym się zajmujesz, gdy przebywasz na ziemi i jesteś "człowiekiem"? - spytałem w końcu.

Yasmine

- Jestem jednym z bardziej doświadczonych tutaj aniołów. Prowadzę grupę, która walczy z demonami. Kiedyś byłam zwykłym szeregowym, który się uczył. Potem zostałam Stróżem, a kiedy mnie awansowano, częściej przebywam na dole, udając człowieka i pomagając ludziom tak, jak się da. Po prostu - westchnęła.

Seteus

-Rozumiem. Ja jestem nadal ciekawy, czemu tak bardzo chciałaś ze mną rozmawiać. Nigdy nie myślałem, że zwrócę uwagę anioła. Czyżbym potrzebował pomocy? Bo jakoś w to wątpię, czuję się całkiem dobrze.