www.dreamworld.fora.pl

Avery

- No tak.. Wolisz chłopczyka czy dziewczynkę? - zapytała uśmiechając sie cwanie w jego stronę. Odwzajemniła pocałunek po czym objęła jego szyję tuląc się do niego gdy nią niósł. Spojrzała na niego chytrze.
- No wiesz.. Czarownice mają swoje tajemnice. - powiedziała uśmiechając się uroczo. Pocałowała go w nosek i stanęła na ziemi.
- A skoro chcę się czegoś dowiedzieć, muszę wyjść. - powiedziała z mniejszym entuzjazmem. Nie chciała go zostawiać jednak wolała iść sama. Tak chyba byłoby lepiej.

Alexander

- Bo ja wiem... Jakoś się nie zastanawiałem nigdy...- powiedział, a gdy usłyszał kolejne słowa westchnął smutno i odstawił ją na ziemię.
- No te wiedźmy, to są... Ale powiedz mi chociaż gdzie idzieś, bo jak tego nie zrobisz, to pewnie będę Cię śledził....- powiedział i uśmiechnął się łobuzersko. Pocałował ją jeszcze w czubek nosa. Przecież nie będzie jej bronił. Musi wyjśc, to musi. Jemu nic do tego, ale niech lepiej mu powie, gdzie idzie, bo biedak zwariuje.

Avery

Uśmiechneła się na jego pierwsze słowa. Sama teżnigdy o tym nie myślała. Chłopiec będzie fajny i dziewczynka też. Tak czy siak będzie ich dzieckiem i będą je kochać tak samo niezależnie od jego płci, racja?
- Grrr.. Alexandrze. - zmrużyła oczy patrząc w jego. Stanęła na palcach i pocałowała go czule w usta.
- Udam się do starszej czarownicy, która z pewnością będzie wiedzieć coś więcej niż ja na ten temat. - odpowiedziała mu uśmiechając się niewinnie.
- Kocham Cię. - szepnęła jeszcze po czym go pocałowała namiętnie w usta. Później ubrała wygodne trampki i wyszła z domu.

[z/t]

Alexander

No dobra, to co on będzie robił, jak sobie poszła. Może zrobi sobie wycieczkę na polowanie. Wybył również z mieszkania.

z.t.

Avery

Gdy wrócili pierwsze co Avery zrobiła to zdjęła buty. Przeczesała palcami włosy i westchnęła ciężko. Miała totalnie dość tego dnia. Wszystko byłoby nawet fajnie gdyby nie ta idiotyczna pogawędka z bratem. Nadal nie rozumiała jakim cudem są ze sobą spokrewnieni, no jak?!
- Jezu.. - mruknęła jeszcze po czym weszła do salonu i usiadła na kanapie. Oparła łokcie na nogach a na dłoniach twarz. Jeszcze raz odtwarzała w głowię całą tą ironiczną "rozmowę" i pokręciła z niedowierzaniem głową. A na samą myśl o tym, że wygląda jakby dopiero co wyszła z trumny wzdrygnęła się i popędziła przed wielkie lustro, gdzie było widać jej całą sylwetkę.
- Naprawdę jest ze mną aż tak źle? - jęknęła patrząc na siebie.

Alexander

- Źle?- powtórzył zdziwiony i stanął przy niej po czym ją lekko obrócił przyglądając się je uważnie.
- Jesteś wspaniała... Nie ma w tobie nic złego, czy nieidealnego.- powiedział z przekonaniem i uśmiechnął się do niej delikatnie.- Skąd Ci takie bzdury przylazły do tej ślicznej główki, co?- spytał jeszcze mrużąc delikatnie oczy.
- I tak w ogóle to opowiadaj, co Ci naopowiadała, ta stara wiedźma.- rzekł i uśmiechnął się do niej radośnie, żeby pocieszyć jakoś swoją lubą. No i co do tego to miał jeszcze mały prezencik, ale cii... Dowie się niedługo, jak sam już nie będzie mógł poprawić jej humoru.

Avery

- Skąd? A jak myślisz?! Od braciszka kochanego! - powiedziała poirytowana po czym znów dokładnie oglądała swoje odbicie w lustrze.
- Powiedział, że wyglądam tak źle jakbym co dopiero wyszła z trumny. - powiedziała zła patrząc na siebie wrogo.
- Ja zawsze wiedziałam, że nie jestem super ale żeby aż tak tragicznie?! - załkała teatralnie po raz kolejny już dzisiaj zamykając oczy. Nie mogąc znieść dłużej swojego wyglądu odwróciła się do lustra tyłem i spojrzała żałosnie w oczy Wampira.
- No nic.. Powiedziała, że taka ciąża odbywa się dużo szybciej niż normalna i że większość takich dzieci nie przeżywa porodu i że przydałby się ktoś zaufany, ktoby mógł sprawdzać czy wszystko jest ok. - powiedziała beznamiętnie omijając zgrabnie część o bólu.

Alexander

- Jezus, Avery...- jęknął wywracając oczyma.- Jesteś przepiękna! Nie słuchaj się jakiegoś durnia, który sam wygląda, jakby coś go przed chwilą wypluło, co?! Jesteś idealna w każdym calu. Śliczna, urocza...- powiedział na początku trochę poirytowany tym faktem, że musi jej tłumaczyć, ale z każdym kolejnym słowem uspokajał się bardziej, bo wiedział, że to jest jak najszczersza prawda.
- Tylko tyle?- spytał zdziwiony przekręcając głowę w lewo. Nie miał powodów, żeby jej nie wierzyć, więc jej ufał.- No to nie powiedziała zbyt wiele.- mruknął jeszcze pod nosem i oparł się o ścianę splatając dłonie na piersiach, ale po chwili jego nachmurzony wyraz twarzy zmienił się na bardziej pogodny, bo w ten sposób uśmiechnął się do Avery.

Avery

Gdy powiedział dwa pierwsze słowa brunetka wyprostowała się jak oparzona i patrzyła na niego ze zdziwieniem. Słuchając jego komplementów mimowolnie się uśmiechnęła delikatnie. Może i nie wierzyła mu do końca jednak w jego wykonaniu brzmiało to tak cudownie i słodko. Patrzyła mu w oczy swoimi coraz to bardziej rozmarzonymi. Wyrwał ją z tego swoimi kolejnymi słowami.
- No bo to nie jest często spotykane zjawisko. - usprawidliwiła czarownicę zaczesując włosy za ucho. Patrzyła na niego nieustannie. Gdy się do niej uśmiechnął odwzajemniła to tyle, że krótko i blado.

Alexander

- I nie rozumiem, czemu tak się przejmujesz głupotami... I czemu słuchasz idiotów zamiast mnie. No i jeszcze tego, czemu uparcie twierdzisz, że jesteś brzydka i okropna, chociaż, tak naprawdę jesteś cudowna...?- zaczął się wypytywać. Właściwie, to już mógł poprzestać swojego wywodu na poprzednich stronach, ale cóż. Czasem mu trudno jest trzymać język za zębami. A powinien się w niego czasem ugryźć i przestać kłapać jadaczką.
- No ale i tak mało powiedziała.- prychnął cicho pod nosem mierzwiąc lekko swoje włosy.

Avery

- To nie są głupoty! Czemu? Bo to zabolało no i było tak bardzo trafne, że wierze! Jestem bardzo wrażliwa na punkcie swojego wyglądu a takie uwagi zostają mi na długo w pamięci! - mówiła coraz bardziej poirytowana tym wszystkim.
- Nie jestem cudowna. - dodała jeszcze szeptem.
- A skąd może wiedzieć więcej?! Błagam Cię! - jęknęła i minęła go udając się do kuchni. Usiadła na blacie i westchnęła. Może to brat ją wyprowadził w równowagi na tyle skutecznie, że była w stanie być zła już nawet na swojego ukochanego? Schowała twarz w dłoniach.

Alexander

- Wrażliwa, a przewrażliwiona, to dwie różne sprawy.- mruknął jeszcze cicho, ale na tyle głośno, żeby usłyszała. Czyżby pierwsza kłótnia? Najwyraźniej.
- Jesteś cudowna.- powiedział stanowczym głosem, a gdy Avery udała się do kuchni westchnął głośno i udał się za nią. Podszedł do niej i nie zważając na nic po prostu ją do siebie przytulił i pogłaskał po głowie, w którą po chwili ją pocałował
- Przepraszam.- szepną cicho i podłożył dłoń pod jej podbródek, żeby na niego spojrzała. Pocałował ją delikatnie w usta, a po chwili się lekko uśmiechnął do niej. Nie chciał jej denerwować. A zwłaszcza nie teraz. Chociaż nigdy jej denerwować nie chciał.

Avery

Pierwsze słowa wzięła do siebie ale na razie postanowiła nie komentować natomiast drugie o swojej rzekomej cudowności skwitowała jedynie szorstkim uśmiechem. Gdy ją przytulił najpierw miała pewne opory, gdyż nadal była zła jednak cóż. Nie chciała być zła, a już najbardziej na swojego wampirka. Objęła go w pasie i wtuliła się w niego opierając głowę na ramieniu ukochanego. Westchnęła cicho. Gdy tylko podniósł jej twarz spojrzała na niego żałośnie. Nie dość, że była zmęczona to jeszcze zła i poirytowana. Na dodatek ciąża też robi swoje. Oczy miała zwilżone jakby zaraz miała wybuchnąć płaczem, jednak nie płakała. Odwzajemniła delikatnie pocałunek jednak uśmiechu już nie.
- To ja przepraszam. Może rzeczywiście jestem przewrażliwiona. - powiedziała półszeptem spuszczając wzrok na podłogę. Puściła go z objęć a dłonie położyła na blacie, obok siebie.

Alexander

- Nie powinienem zaczynać tematu...- powiedział jeszcze nadal stojąc przed nią. Trzymał ją delikatnie za biodra i uśmiechnął się jeszcze łagodnie. Chciał zobaczyć jej uśmiech. Uwielbiał ją promieniejącą od szczęścia i radości. Wtedy on sam był szczęśliwszy.
- Jesteś najwspanialszą istotą, jaką kiedykolwiek poznałem...- szepnął jej jeszcze na ucho, ale po chwili się odsunął, żeby się je przyjrzeć uważnie. Miał głowę przechyloną delikatnie w bok i bardzo delikatny uśmiech rozciągnięty na ustach. Był ledwie widoczny. Położył obie dłonie na jej kolanach i nachylił się trochę nad nią, tak, że jego wargi były w niewielkiej odległości od jej ust. Zbliżył się jeszcze trochę, ale tym razem bardzo powoli, jakby specjalnie przedłużając chwilę oczekiwania na pocałunek. W końcu ją pocałował. Ale nie był to zwyczajny całus. Tylko sugestywny pocałunek, pełen pasji i miłości, którą ją darzył.

Avery

- Och nie przesadzaj. Dobrze zrobiłeś i koniec. - powiedziała spokojnie jednak nawet nie podniosła na niego wzroku. Wbiła go w nieistniejący punkt na podłodze, który widocznie bardzo ją zainteresował.
- Taaaaak. - mruknęła przeciągle. Gdy się jej przyglądał podniosła wzrok na niego i patrzyła w jego oczy pytająco. Nie wiedziała po co konkretnie tak się na nią dziwnie patrzy. Miała coś na twarzy? Niby skąd..? Patrzyła mu nieprzerwanie w oczy, gdy się zbliżał. Normalnie irytowała by się okropnie, że tak się do tego zabiera ale teraz już po prostu siedziała i patrzyła. Odwzajemniła pocałunek zamykając przy tym oczęta. Później odsunęła się nieznacznie od niego i zeskoczyła z blatu.
- Idę.. Nie wiem. Wziąć kąpiel. - rzuciła spoglądając na niego. Uśmiechneła się krótko po czym zniknęła za drzwiami łazienki, w której stojąc pod natryskiem przyłożyła czoło do ściany i zamknęła oczy. Westchnęła kilkakrotnie po czym zgrabnie się umyła i wyskoczyła spod prysznicu. Wytarła się i wskoczyła w jakąś słodką koszulę nocną. Może nie tyle słodką co bardzo kobiecą. Spojrzała na siebie w odbiciu lustra i skrzywiła się. Wszystko jej było widać.. Porkęciła z obrzydzeniem głową po czym wyszła z łazienki przeczesując palcami włosy.