www.dreamworld.fora.pl

Seteus

-Ciekawy kamuflaż... przyznać muszę. Ale grunt, że skuteczny. Długo zamierzasz tu zostać?

Damon

- Trudno mi coś powiedzieć na ten temat. To zależy od tego, czy będę miał co robić, czy nie. Jak nie, to pewnie polecę na inną planetę i tak w kółko.

Seteus

-Yhym...- Seteus spojrzał na swój zegarek; dochodziła godzina zamknięcia sklepu.
-I tak był niemal cały dzień zamknięty- mruknął do siebie.- No nic... Chyba już musisz iść, bo pora zamykać. Miło było poznać- skierował się w stronę drzwi.

Damon

- Idziesz sobie? - popatrzyła na niego z lekkim zawodem. Tak dawno nie miał towarzystwa. Miło mu było zamienić z kimś kilka słów i nieco się rozluźnić, co momentalnie poprawiało mu nastrój.

Seteus

-No cóż... Miałem bardzo ciężki dzień- ziewnął.- Jak na jednego człowieka to za dużo wrażeń i tyle.

Damon

- Rozumiem - westchnał smutno, lekko opuszczając głowę. - W takim razie ja też pójdę, zamkne się w statku i będę tak siedzieć w samotności...

Seteus

Seteus spojrzał na Przybysza i wykrzywił się. A teraz bierze na litość, nie ma!
-Cóż... wybacz, ale ja już nie daję rady i bez snu zaraz padnę.

Damon

- Moze weź to? - wyciągnał małe pudełeczko z czerwonym cukierkiem. - daje ludziom kopa, jest nieszkodliwe, a czujesz się po tym jak po 12 godzinach snu - uśmiechnął się.

Seteus

Set skrzywił się.
-Dzięki, ja jednak wolę swoje mieszkanie i łóżko. Nie wszystko zastąpisz takimi substytutami.

Damon

- Ale to tak - powiedział pewnie. - Wielu próbuje, ale jak nie... to nie - naburmuszony minał go bez nawet cienia zainteresowania. tak naprawdę był smutny, bo nie miał towarzystwa, ani przyjaciół. - Spij sobie.

Seteus

-A z chęcią- ziewnął.- Ej. Ale nie rób takiej miny- spojrzał na niego i znowu się skrzywił.- Jak będziesz czegoś ze sklepu potrzebował, to ja tu zawsze jestem.

Damon

- Wiesz, ze nie znam się na muzyce. Chodze tu i tam, by coś zrobić, znaleźć coś ciekawego i kogoś poznac. Nawet nie wiesz jak to jest być kimś dosłownie obcym na tej planecie.

Seteus

-To zaglądnij czasem- westchnął.- Ja jestem naprawdę wycieńczony...

Damon

- Nie no jasne - mruknał, nadal smutny. - Będę, bo co mam robić - pociągnał nosem.

Seteus

-To ja już nie rozumiem... Zapraszam cię, a ty jeszcze niezadowolony- wzruszył ramionami.- Co chcesz?